Er zijn subtiele signalen en voortekenen voordat een hond bijt. Vaak betreft het de eigen hond, binnen het gezin. Als je hond totaal onverwacht lijkt te bijten, is dat een traumatische ervaring waardoor je als baasje volledig het vertrouwen in je hond kan verliezen.
Toch zijn er bijna altijd subtiele signalen die de komst van een ongeluk aankondigen. Als je die tijdig herkent, kun je veel leed voorkomen.
Wat is er aan de hand
“Ik vertrouw mijn eigen hond niet meer.” Dat is zorgelijk om te horen als een baasje dat zegt. Want zo’n zin betekent dat er iets gebeurt is en dat schaadt behoorlijk de band tussen baas en hond. Dat alle mooie verwachtingen die je had over je hond in rook zijn opgegaan omdat hij iemand heeft gebeten.
Er is erge onrust, stress en angst voor herhaling. Zo’n hond zorgt vaak voor paniek en angst. Hij wordt voortaan met argwaan bekeken. Iedere stap en elke blik van hem wordt gevolgd. Is hij lief of is hij vals? Heeft hij een goede bui of niet?
Het is verschrikkelijk om je eigen hond zo in de gaten te moeten houden. En het zal zeker leiden tot een vertrouwensbreuk met je hond.
Je leest weleens op het nieuws dat een hond een kind heeft aangevallen, soms met erge verwondingen en zelfs de dood tot gevolg. Vaak gaat het om het eigen kind en de eigen hond. Wat je dan vaak leest, is dat de eigenaar compleet verrast is en dat ze nooit iets vreemds hadden opgemerkt. En dat de aanval uit het niets leek te komen. Dat het kind niets had gedaan om het gedrag uit te lokken.
Maar de vraag is, of dat echt zo is. Er zijn bijna altijd signalen die aangeven dat de relatie onder toenemende druk staat. En die de kans op een ongeluk aankondigen.
Vaak zijn er voor die tijd verschillende signalen, die de kans op een bijtincident voorspellen. Die signalen zijn zo subtiel, dat een onwetende eigenaar ze gewoon niet ziet.
Ontwijkgedrag, een subtiel signaal dat je hond kan gaan bijten
Eén van deze signalen is ontwijken. Als een hond iemand ontwijkt, door weg te lopen of op te staan om op een andere plaats te gaan liggen, geeft hij daarmee aan dat hij de situatie niet prettig vindt.
Hij is niet op zijn gemak, maar heeft via het ontwijken een manier gevonden om er mee om te gaan. Vooral bij kinderen vertonen veel honden zo’n reactie.
Ik heb jaren geleden ook zo’n hond uit het asiel gehad, die dat ook bij onze kinderen deed toen ze nog klein waren.
Je hond kan het ook doen bij kinderen die op bezoek komen. Meestal als het kind naar de hond toeloopt, loopt de hond naar een andere plek. Zo’n kind wil vaak de hond aaien of over hem heen hangen.
Dit gedrag kan zich ook voordoen bij ander bezoek. Een persoon, vriend of dergelijke, bij wie de hond zich niet op zijn gemak voelt. Maar het kan ook ontstaan bij ieder die maar door de deur loopt.
Dit ontwijk gedrag ziet er natuurlijk veel relaxter uit dan wanneer de hond gaat grommen of uitvallen. En daarom wordt dit gedrag herkent als een ontspannen reactie op bezoek. Maar deze hond houdt in werkelijkheid niet van visite en voelt zich niet op zijn gemak.
Een hond die met een hoog stress niveau of leeft kan dit ontwijkgedrag vertonen en sneller onverwachts bijten of uitvallen. Ben je net verhuisd of heeft er een grote verandering plaatsgevonden binnen het gezin? Dan kan je hond veel stress ervaren waardoor hij snel overprikkelt is en een korter lontje heeft.
Bange honden ontwijken ook. Als je hond een andere hond, kinderen of persoon eng vindt, kan hij gaan grommen of ontwijkgedrag vertonen. Als je hond een beetje bang is voor je kinderen, laat ze dan absoluut nooit alleen. (Iets wat sowieso wordt afgeraden)
Aangezien de meest bange honden het dichtstbijzijnde lichaamsdeel aanvallen, is dat meestal een arm of hand. Maar bij kinderen meestal het gezichtje. Een gezicht is een zeer kwetsbaar gedeelte van ons lichaam. Het biedt weinig bescherming tegen de tanden van een hond. De gevolgen zijn vaak ernstig en littekens blijven goed zichtbaar.
Wat te doen?
Het meest effectieve antwoord op bedreigend gedrag, zoals aanstaren, is om zelf stil te gaan staan. Als het ware te bevriezen. Kijk weg en knipper daarbij met je ogen. Hiermee geef je de hond een signaal dat je geen dreiging bent. Wacht totdat de hond zich ontspant.
Het is ook verstandig dat visite de hond negeert en rustig binnenkomt. Een bezoeker die vol enthousiasme op de hond duikt, is voor veel honden doodeng.
Leer je kinderen dat ze de hond met rust laten als deze wegloopt, of op zijn plaats ligt. Leer ze bij voorkeur dat de hond naar jou toe moet komen, voordat je hem mag aaien of knuffelen.
De hond constant roepen, aanraken of zelfs laten schrikken kan heel stressvol zijn voor honden, omdat ze dan constant alert moeten zijn. Dit zorgt dan voor een hoog stressniveau.
We moeten onze honden vaker rust gunnen. Niet denken dat een hond precies moet doen wat wij zeggen en willen dat ze doen. Niet verwachten dat een hond altijd blij moet zijn met visite of gehang van kinderen.
