Grootte en gewicht: Labrador vs Duitse herder

Hieronder geven we in een tabel aan wat het gemiddelde gewicht en de gemiddelde schofthoogte is voor beide rassen, zowel voor een teefje als een reutje.

Een Duitse herder is dus een slag groter dan een labrador retriever. Goed om te weten als je de hond binnen wilt houden.

Uiterlijke kenmerken

Qua uiterlijk verschillen een labrador en een Duitse herder natuurlijk enorm van elkaar.

Labrador – De labrador is middelgroot en sterk en gespierd gebouwd. De vacht is kort en varieert van een lichte crème kleur tot roodbruin, chocolade bruin en zwart. Labradors hebben een dubbele vacht, waarvan de ondervacht hen beschermt tegen kou en zelfs waterafstotend is. De labrador verhaart veel, vooral in de lente en de herfst. Eens per week borstelen kan hierbij helpen.

Duitse herder – De Duitse herder is middelgroot tot groot en is sterk en gespierd gebouwd. De vacht is overwegend zwart en (licht)bruin of grijs. Er zijn ook helemaal zwarte Duitse herders. Veel Duitse herders hebben kort haar, maar er zijn ook Duitse herders met een langere vacht.

Ook de Duitse herder heeft een dubbele vacht. Dit houdt de hond lekker warm en de buitenvacht is waterafstotend. Twee keer per jaar verhaard de Duitse herder, meestal in de herfst en wintermaanden. De hond wekelijks kammen kan de loszittende haren verwijderen.

Over het algemeen zal de labrador meer verharen dan de Duitse herder.

Karaktereigenschappen: Labrador vs Duitse herder

Labrador – Een labrador retriever is lief, zorgzaam en vriendelijk van karakter. De hond is gek op kinderen en het drukke gezinsleven. Labradors hebben erg veel energie en kunnen soms wat lomp overkomen. Een vrolijke, energieke en ietwat lompe hond die perfect is voor een gezin met kinderen.

Ze worden graag aan het werk gezet in ruil voor koekjes. Labradors zijn makkelijk te trainen. Ze zijn leergierig en intelligent en reageren het beste op een consequente, vriendelijke manier van trainen.

Duitse herder – De Duitse herder is trouw, intelligent en gehoorzaam. Ze zijn over het algemeen een stuk rustiger dan de labrador. Een Duitse herder heeft vooral mentale uitdaging nodig. De meeste Duitse herders zijn geschikt in combinatie met kinderen of andere huisdieren. Een trouwe, rustige hond die het gezin beschermt.

Een Duitse herder heeft wel training nodig. Hij is goed te trainen, is trouw en gehoorzaam aan de baas. De hond heeft wel een baasje nodig die de touwtjes strak in handen heeft. De hond reageert over het algemeen goed op een rustige en vriendelijke, maar duidelijke en consequente training met positieve beloning.

Levensverwachting en erfelijke ziektes

Labrador – Een labrador wordt zo’n 10-12 jaar oud.

Een labrador heeft een verhoogde kans op heup- en elleboog dysplasie. Hierdoor kunnen spontaan ontstekingen aan de gewrichten ontstaan waardoor de hond op jonge leeftijd al mank gaat lopen. Speel daarom niet te wild met jonge honden en laat ze geen trappen lopen.

Daarnaast heeft een labrador verhoogde kans op atopie, aantasting van ruggenmerg en oorontstekingen. (Bron) Ook kunnen labradors op hogere leeftijd last krijgen van kankergezwellen en vetbulten.

Duitse herder – Een Duitse herder heeft een gemiddelde levensverwachting van 9-13 jaar.

Ook de Duitse herder heeft een verhoogde kans op elleboog- en heupdysplasie. Daarnaast heeft de Duitse herder een verhoogde kans op atopie en andere allergieën, nierfalen, diabetes en spondylose. (bron)

Beide rassen hebben volgens rassenwijzer ongeveer een even hoog risico op erfelijke ziektes. Bij beide staat een risico factor van “zeer hoog” aangegeven.