De winter is weer in het land. Voor veel mensen is dat een heerlijke tijd, waarin we veel met onze hond op pad gaan en kunnen genieten van de koude natuur en de stilte.
Ieder jaargetijde heeft zijn charmes en de winter met een flink pak sneeuw in het bijzonder. Sneeuw heeft een magische uitwerking op onze omgeving. Maar ook zonder sneeuw kan het flink winteren voor onze viervoeters.
Veilig met je hond de sneeuw in
Nederland heeft meestal maar één soort sneeuw: natte sneeuw die meestal binnen een paar uur in een pap veranderd. Dat is niet de beste sneeuw om met je hond in te gaan wandelen.
Maar ben je op wintersport in het buitenland? Dan kan de sneeuw zo divers zijn als het weer zelf. En niet elke soort sneeuw zorgt voor even veel problemen.
Als sneeuw vers valt in kleine vlokken en bij een matige vorst, dan is het optimaal. De poederstructuur in combinatie met de vorst zorgt ervoor dat de sneeuw niet scherp is, of erg plakkerig.
Naarmate de temperatuur dichterbij het vriespunt ligt, wordt sneeuw plakkeriger en heeft het de neiging klonten tussen de tenen van je hond te vormen.
Deze sneeuwklonten kunnen erg pijnlijk zijn en de hond zal ze proberen er tussenuit te knagen. Ze kunnen er flink mank door gaan lopen. Het trekken aan de sneeuwklont zorgt voor roodheid en irritatie.
De gevoeligheid om deze sneeuwklonten tussen de tenen weg te krijgen verschilt overigens per hond. Een hond met veel haar tussen de tenen heeft meer kans op sneeuwklonten. Je kunt je hond voor de wandeling vaseline onder de voetzolen smeren, dan plakt de sneeuw minder.
Als er veel plakkerige sneeuw ligt, dat onder de poten van je hond gaat klonteren, dan doe je er goed aan niet te ver te wandelen. Sommige honden gaan op een gegeven moment om de paar meter op de grond liggen, om aan de sneeuwklonten te knagen en het ongemak te verlichten. Zo krijgen ze ook nog eens veel kou op de maag.
Sommige rassen zijn gevoelig voor kou, zoals Whippets, Boxers, Pinchers en Jack Russels. Deze rassen kun je bij erge kou eventueel een trui of jasje aandoen. Deze zijn te koop in de dierenspeciaalzaak.
Sneeuwballen gooien met de hond, liever niet!
Er zijn een paar domme dingen die toch steeds weer gedaan worden. Zoals bijvoorbeeld sneeuwballen gooien met je hond. Veel mensen vinden het leuk om sneeuwballen weg te gooien.
De hond bijt de sneeuwballen in stukken en krijgt hierdoor telkens wat sneeuw binnen. Dit kan zich opstapelen tot behoorlijk wat sneeuw die de hond in zijn maag krijgt. Het resultaat is vaak een ontregeld maagdarmkanaal met soms braken en vaker diarree tot gevolg. Dus flink wat buikpijn overhouden aan het sneeuwballenspel.
Kijk uit met strooizout!
In Nederland wordt ontzettend veel zout gestrooid op wegen. Pas op met zout, want je hond kan hier een zoutvergiftiging van oplopen.
Je hond krijgt bijvoorbeeld zout binnen door na een wandeling zijn poten schoon te likken. Of door een sneeuwballen gevecht met sneeuw dat van de straat gepakt is.
Hoeveel zout is nu teveel zout? Een opname van 3,7 gram per kilogram lichaamsgewicht is een dodelijke dosis. Een eetlepel zout is ongeveer 16,5 gram. (bron)
Met je hond het ijs op
Wat ook niet verstandig is, is over ijs lopen met je hond. Het mag er misschien grappig en koddig uitzien, zo’n glijdende hond. Maar honden hebben met hun nagels geen grip op het gladde ijs. Vooral grote honden kunnen hierdoor behoorlijk geblesseerd raken.
Over dit soort blessures wordt nogal eens laconiek gedaan. Ze hebben dan bijvoorbeeld overrekte gewrichtsbanden. Maar dit is een voorbode van gewrichtsslijtage op latere leeftijd. Daar maak je jouw hond niet blij mee. Soms betekent dit zelf het einde van de sportcarrière van je hond. Dus niet doen!
Warm blijven tijdens de hondensport
Onze winters lijken de laatste jaren zachter te worden en sneeuwpret is bij ons meestal van korte duur.
Desondanks hebben we nog steeds koude en natte winters. Nattig en vochtigheid is een onaangename omstandigheid voor honden. Meer nog dan droge vrieskou.
Destijds heb ik iemand horen zeggen: Hondensport is net oorlog, het bestaat vooral uit wachten. Deze uitspraak kwam duidelijk van een niet hondensport liefhebber, maar hij had wel een punt! Met een natte hond in de kou wachten totdat je aan de beurt bent, om gauw even het behendigheidsparcour af te werken is niet echt goed voor het plezier van hond en baas.
Probeer daarom de hond rustig in beweging te houden. Met appèl oefeningen en spelletjes. Eventueel een warme deken of hondenjasje. Vooral oudere honden hebben te lijden van te sterke afkoeling.
Op oudere leeftijd speelt een lichte mate van slijtage en geringe stramheid altijd wel een rol. Dit uit zich ten eerste als startstijfheid. Dus niet direct voluit kunnen gaan, maar eerst even een paar passen inlopen om de stijfheid uit de gewrichten te lopen. Zeker in dit jaargetijde mag je daar rekening mee houden.
Moet je hond dan ook nog lang wachten voor hij/zij aan de beurt is, dan is het belangrijk om je hond eerst even op te warmen zodat hij warm is als hij aan de beurt is.
Opletten geblazen bij agility
Agility is een sport met toestellen zoals een wip, tunnel, kattenloop, schutten en hindernissen die in hoogte verstelbaar zijn.
Hier zijn cursussen voor, zowel voor beginners als gevorderden. En er zijn zelfs wedstrijden waaraan gevorderden mee kunnen doen.
Een aandachtspunt is dat de bodemgesteldheid vaak slecht is in de winter. Zowel het natte, glibberige veld als de keihard bevroren ondergrond brengen een verhoogd risico op blessures met zich mee.
Mijn mening en ervaring is dat een glijerig veld slechter is dan een bevroren veld, dat in de regel nog wel grip geeft. Maar niet alle instructeurs zijn dat met me eens. Maar gladheid of bevroren, oppassen blijft het! Ga niet met een vermoeide hond op volle vaart over zo’n veld. Dat is vragen om ongelukken.
Het advies voor de winter is dus: Blijf lekker actief, gewoon lekker wandelen en genieten van de sneeuw en je hond. En maak het binnen lekker gezellig met brain- of zoekspelletjes.