Berner sennen vs Newfoundlander

Uiterlijke kenmerken: Berner sennen vs Newfoundlander

Berner sennen – De Berner sennen is een grote en gespierde hond die iets langer dan hoog is. De vacht heeft drie kleuren; een gitzwarte basiskleur, bruine markeringen op de wangen, boven de ogen, de poten en de borst. Witte markeringen zijn aanwezig op de voeten, het puntje van de staart, de borst en een bles op het hoofd. De staart is dik, langharig en hangt naar beneden.

Newfoundlander – De Newfoundlander heeft qua uiterlijk wat weg van een beer. Het is een grote, sterk gebouwde hond met een dikke vacht. De oren zijn groot en hangend en de staart is dik, langharig en hangt naar beneden. De meeste Newfoundlanders zijn zwart, maar er zijn ook bruine en zwart-witte Newfoundlanders.

Verharen en verzorging: Berner sennen vs Newfoundlander

Berner sennen – Een Berner sennen verhaart zo’n twee keer per jaar. De Berner sennen heeft een dikke, dubbele vacht: een dikke onderlaag van isolerende wol en een bovenlaag met dekhaar. Het wordt aangeraden de vacht van de Berner sennen regelmatig te borstelen, om vervilting te voorkomen. Je kunt je hond ook regelmatig naar een trimmer brengen als je er zelf niet teveel werk aan wilt hebben.

Newfoundlander – De Newfoundlander heeft een dikke vacht die het hele jaar door haart (bron) De vacht bestaat net als bij de Berner sennen uit twee lagen, waarvan één laag waterafstotend. De dikke vacht moet regelmatig geborsteld worden om dode en loszittende haren te verwijderen.

De Newfoundlander kan wat meer kwijlen dan andere honden.

Karaktereigenschappen: Berner sennen vs Newfoundlander

Berner sennen – De Berner sennen is rustig, beheerst en zeer vriendelijk van aard. Een echte knuffelbeer die gek is op zijn gezin maar soms een klein beetje lomp is. Het kan dus voorkomen dat hij een kind omver loopt. Hij is aanhankelijk en lief met kinderen. Maar het is ook een zelfstandig ras dat zichzelf prima vermaakt en hierdoor eigenwijze trekjes kan krijgen. Een baasje die consequente opvoeding en een goede socialisatie geeft is daarom belangrijk.

De Berner sennenhond is wel waaks en zal het terrein bewaken, maar nooit agressief worden. Dat zit niet in zijn karakter. De hond wordt ook wel ingezet als vee hoeder, waakhond of trekhond.

Newfoundlander – Hoewel de Newfoundlander eruit ziet als een grote beer en daardoor soms wat intimiderend kan overkomen, heeft de hond een zeer zachtaardig, rustig en vriendelijk karakter. Een newfoundlander is erg lief met kinderen, hij werd vroeger zelfs ingezet om de kinderen in de iglo of op de slede warm te houden. De hond is zelfbewust, intelligent en aanhankelijk.

Het is een goede waakhond die zijn gezin tegen kwaad zal beschermen. Een goede gehoorzaamheidscursus en een consequent baasje is wel nodig bij deze hond.

Beweging

Beide honden hebben veel beweging en buitenlucht nodig. Minstens 30 minuten per dag maar liever meer! De honden houden van lange wandelingen, fietsen en het zijn beiden echte waterratten. Een meertje opzoeken vinden ze dus heerlijk.

Als een hond niet genoeg beweging krijgt kan hij gedragsproblemen vertonen, zoals veel blaffen en dingen kapot bijten. Heb je niet genoeg tijd om de hond beweging te geven? Ga dan liever voor een ander ras of investeer in een uitlaatservice.

Geschikt voor een gezin met kinderen?

Ja, beide rassen zijn geschikt voor een gezin met kinderen. De honden zijn lief en geduldig met kinderen. Een Berner sennen kan soms wat enthousiaster en lomper zijn, waardoor botsinkjes met kindjes soms kunnen gebeuren. Een Newfoundlander is daarentegen iets rustiger, maar natuurlijk wel weer een stukje groter.

Beide honden hebben wel een consequent baasje nodig en een gehoorzaamheidscursus. Heb je nog nooit eerder een hond gehad en heb je ook geen tijd om je er erg in te verdiepen omdat je bijvoorbeeld kleine kinderen hebt rondlopen en full time werkt? Dan past een golden retriever, labrador, goldendoodle of labradoodle misschien iets beter in je gezin. Deze honden zijn zeer makkelijk te trainen en worden aangeraden voor beginnende baasjes.

Levensverwachting en erfelijke ziektes

Berner sennen – De gemiddelde levensverwachting van een Berner sennen is 8-10 jaar.

De berner sennen heeft volgens de rashondenwijzer een “zeer hoog risico” op erfelijke ziektes. Bij dit ras zijn totaal 23 erfelijk aandoeningen bekend. De grootste zorg bij dit ras is elleboog- en heupdysplasie. Ook heeft het ras een verhoogd risico voor Degeneratieve myelopathie (aantasting ruggenmerg), verslechtering van het netvlies en een moeilijke geboorte (Dystocia).(bron)

Newfoundlander – Een Newfoundlander heeft een gemiddelde levensverwachting van 8-10 jaar.

De Newfoundlander heeft volgens de rashondenwijzer een “hoog risico” op erfelijke ziektes. Totaal staan er 27 aandoeningen geregistreerd bij dit ras. De hond heeft een verhoogd risico op elleboog dysplasie en heupdysplasie. Ook heeft de Newfoundlander kans op hartfalen en maagdraaiing. (bron)

Beide rassen hebben dus een verhoogd risico op elleboog- en heupdysplasie. Dit betekent dat er spontaan een ontsteking aan de gewrichten kan ontstaan, waardoor de hond op jonge leeftijd al mank kan gaan lopen en pijn ervaart. Om deze kans te minimaliseren moet je voorzichtig spelen met pups en jonge honden en wordt aangeraden gladde vloeren en traplopen te vermijden.

Nu weet je alle verschillen en overeenkomsten tussen de Berner sennen vs Newfoundlander en kun je een weloverwogen keuze maken bij de aanschaf van een nieuwe, trouwe viervoeter en vriend voor het leven.